ΠΌ ΤΗΝ ΓΗ ΤΗΣ ΠΥΡΙΝΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Σε κάποια γη, πέρα μακριά,
ξεκινά μια αναζήτηση.
Ο Πολέμαρχος καβαλά το λευκό του άτι, προτείνει τη λόγχη
του χαλκινου σπαθιού του και ξεκινά ...
τον αγώνα ενάντια στα ρυπαρά γένη.
Πορεύεται μέσα στ' άγρια σκοτάδια αναζητώντας απαντήσεις.
Γνωρίζει πως το μαύρο σύννεφο του Σκοτεινού Άρχοντα τον ζυγώνει όλο και περισσότερο.
Οι εχθροί του Πολεμαρχου και των Ελ είναι παντού στο μέρος.
Όμως ο ιππότης 780 καλπάζει με μέταλλο και κεραυνό.
Καλπάζει εμπρός και ολοταχώς.
Αναζητά το ουράνιο τόξο, στο φως του οποίου θα σκαρφαλώσει.
Γνωρίζει πως σύντομα θα δώσει τη μάχη με της νύχτας τις δυνάμεις.
Έτσι, είναι έτοιμος για δράση.
Λίγο πριν την αυγή... όταν το όνειρο απειλείται... όταν η ελπίδα κινδυνεύει.
Ο ιππότης έχει τη δύναμη, τους φραγμούς να γκρεμίσει, να σχίσει το παραπέτασμα.
Έχει τη δύναμη, τους ανθρώπους του να λευτερώσει.
Έχει τη δύναμη, ν' αφήσει το χθες ξοπίσω του, να φέρει τη νέα μέρα.
Έχει τη δύναμη, στ' όνειρο να δώσει ζωή.
Και γι' αυτό, ο ιππότης,780 πετά ψηλά.
Η ημέρα της μετάβασης τώρα είναι πια κοντά και ο Πολέμαρχος 780 εγγύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου